Jest to przewlekła choroba żył, która charakteryzuje się rozrzedzenia ich ścianek, rozszerzeniem światła, a także powstawania węzłów. Występuje u 40% kobiet i 20% mężczyzn.
To niebezpieczna choroba, przede wszystkim ze względu na ich powikłań. W przypadku błędnego lub pod koniec leczeniu rozwijają się takie groźne stanu, jak zakrzepica żył i zakrzepowe zapalenie żył, krwawienie z rozszerzonych żył.
Zakrzepica (całkowite lub częściowe zamknięcie światła żyły jakości skrzepu krwi) lub zakrzepowe zapalenie żył (podżegającym chorobą ścianki żył zakrzepica) pojawia się nagle, nie wiąże się z aktywności fizycznej. Obrzęk w szybkim tempie rozprzestrzenia się na dolną kończynę i towarzyszy arching bólem. Może wystąpić zaczerwienienie lub niebieskawo, miejscowa bolesność skóry. W przypadku oderwania się skrzepliny, z prądem krwi dostaje się do naczyń krwionośnych płuc, a w przypadku całkowitego lub częściowego zamknięcia naczynia jest w stanie doprowadzić do przykrej choroby - zator tętnicy płucnej. To powikłanie jest często śmiertelne. Jeśli podejrzewasz, że powikłania te należy natychmiast podjąć pozycji poziomej, podnieść nogę do góry, telefonicznie skontaktować się z pierwszej pomocy medycznej. W przypadku szkody w zakresie rozszerzonych naczyń krwionośnych może wystąpić silne krwawienie. W takim przypadku należy natychmiast nałożyć nogę powyżej miejsca krwawienia wiązka (medyczne lub improwizowane), na tyle mocno, aby krwawienie ustało i pilnie wezwać zespół ratownictwa medycznego.
Osłabienie warstwy mięśni ścian naczyń żylnych i niewydolność zastawki stają się przyczyną tego, że pod wpływem działania "pompy mięśniowej" krew zaczyna płynąć w przeciwnym kierunku, w dół. To prowadzi do wzrostu ciśnienia na ścianki naczyń krwionośnych, dalszego rozwoju niewydolności zastawek, poszerzenie światła żył i powstawania węzłów. Włókna mięśniowe ściany żylnej zanikają, zakłócony receptorów nerwowych, regulujących żylne, co z kolei jeszcze bardziej zwiększa objawy niewydolności żylnej. Czynnikami ryzyka choroby są: predyspozycje dziedziczne, ciąża, otyłość, codzienne długotrwałe przebywanie w pozycji siedzącej lub stojącej, działalność związana z podnoszeniem ciężarów, systematyczne noszenie ciasnych ubrań, gorsetów, niewłaściwe odżywianie, brak zawartości w diecie błonnika i witamin, zaburzenia hormonalne statusu.
Objawy kliniczne
Głównym widoczny znak żylaków - Bardzo dobrze lub cylindryczny, rozszerzenie żył powierzchownych. Żylaki na nogach stają się rozgałęzionych, wystają ponad powierzchnię skóry w okolicy podudzia i stóp. Maksymalnie żylaków wyrażone po ciężkiej lub długiej aktywności fizycznej. Na wczesnym etapie choroby niepokoją zwiększone zmęczenie, uczucie ciężkości w nogach, pieczenie, rozprowadzania, nasilenie których najwyższy, po wysiłku fizycznym. Mogą wystąpić przemijające obrzęki, ból ból wzdłuż przebiegu żyły. Terminowe zwrócenie się do specjalisty, nawet na wczesnym etapie pozwoli zapobiec dalszemu rozwojowi choroby. Wraz z postępem choroby kształtuje się przewlekła niewydolność żylna.
Diagnostyka żylaków
"Złotym" standardem diagnostycznym jest USG żył kończyn dolnych, w którym określane są chorobowo żyły. Na tej zasadzie opiera się anatomiczna klasyfikacja żylaków z podaniem zmienionego naczynia. Na przykład, porażka duże żyły odpiszczelowej powyżej lub poniżej kolana, małej żyły odpiszczelowej. W wątpliwych danych nieinwazyjnych metod uciekają się do metod chirurgicznych badania, na przykład venography (dożylnie środka kontrastowego w celu oceny stanu żylnej systemu).
Leczenie żylaków
Chirurgiczne leczenie żylaków kończyn dolnych daje dobre wyniki tylko w debiutu choroby, kiedy objawy skórne nie są mocno widoczne i tylko umiarkowanie zmniejszają zdolność do pracy.
To chirurgiczne choroby, całkowite wyleczenie z którego możliwe tylko po operacyjnym leczeniu:
- Puszczanie krwi - operacyjne usuwanie żylaków-rozszerzone żyły. Celem operacji jest usunięcie patologicznego resetowania krwi poprzez usunięcie głównych pni dużej lub małej żyły odpiszczelowej, a także opaskę komunikacja żył. Istnieje kilka rodzajów operacji. Są one stosowane praktycznie zawsze, nawet w trudnych przypadkach. Przy wszystkich tych metodach jest usuwany część wiednia, który pod wrażeniem, a zdrowe segmenty żyły są zapisywane. Wiedeń jakby delikatnie złuszcza się, a nie wycina się z tkanin, co również zmniejsza uraz operacyjny. To samo dzieje się przy użyciu techniki chirurgicznej, i, dodatkowo, powstaje przy tym mniej krwiaków, ponieważ zimny skurcz zmniejsza krwawienie.
- Twardnienie - wprowadzenie w rozszerzone żyły specjalnej substancji (sclerosant), który powoduje "zlepianiu się" ścian żyły z ustaniem przepływu krwi za nią. W rezultacie brakuje patologiczny reset krwi, eliminuje defekt kosmetyczny, tak jak wiedeń residat i staje się niewidzialna. Skleroterapia jest skuteczne tylko w przypadku rozszerzenia drobnych gałęzi głównych pni, co ogranicza jej stosowanie w przypadku dużego nasilenia procesu. Zaletą skleroterapii jest brak blizn, konieczności hospitalizacji. Po stwardniające żył specyficzna rehabilitacja nie jest wymagane.
- Fotokoagulacja - metoda oparta na zniszczenie ściany żyły za pomocą ciepłego oddziaływania lasera, w wyniku czego następuje "skok" żylnego światła. Pokazuje tylko w przypadku rozszerzenia żyły nie więcej niż 10 mm. Metoda jest związana z wykonaniem znieczulenia. Kosmetycznie korzystne, ale jak i po usunięciu żyły wymaga wczesnej aktywizacji chorego, a także długiej elastycznej kompresji.